ufjelg

Haruki Murakami er eit namn som det er vanskeleg å få dreisen på i byrjinga, men som det er svært kjekt å seie etter kvart som ein vert fortruleg med det (omtrent som med sudoku altså). Det har vore mykje mas om Murakami på Doktor Munk, men det er ikkje utan grunn. No har eg lese Sputnik Sweethart, som førebels ikkje finst på norsk sjølv om den kom ut første gong i 1999. Boka klarar seg godt i konkurranse med dei beste romanane til forfattaren: Norwegian wood, Trekkoppfuglen og Kafka on the shore. Murakami har skapt eit heilt særeige univers som samtidig er svært realistisk og absurd, og Sputnik Sweethart føyer seg fint inn i denne tradisjonen. Forteljaren, K. er forelska i Sumire, som er forelska i den sytten år eldre Miu, som dessutan er kvinne. Eit interessant trekantdrama som utviklar seg til å verte ein melankolsk og innsiktsfull tekst om identitet og kjærleik. Anbefalt lesnad.