Sit akkurat og kosar meg med Sufjan Stevens sitt album Come on feel the Illinoise. Det er i sanning eit fint potpurri av pop, korsong, blåsarar, strykarar, sirkusmusikk og pompøse filmmusikkpastisjar! 22 låtar er ikkje verst når han har eit ambisiøst mål om å lage ei plate for kvar amerikansk stat. Han har jo og kome med overskotsmateriale som ikkje passa inn i den amerikanske geografien og måtte kallast Seven Swans.
Som det heiter i reklamar: Løp og kjøp!